TUTUKLU ŞOFÖR NEDİM ŞENER!..

TUTUKLU ŞOFÖR NEDİM ŞENER!..

 

Yarın Odatv davası var, bugüne kadar yapılan bütün duruşmaları, sadece Odatv değil Ergenekondan tutun da Hrant Dink, KCK, üniversiteli öğrenciler, yazarlar, aydınlar, gazeteciler için açılan ve görülen davalara baktığımızda hiç umutlu gitmeyeceğim davaya… Geçen Odatv davasını gazeteci arkadaşlar sayesinde internetten ve twitterdan izlerken hakimlerin o babacan tavrı hepimizi umutlandırmıştı. Hatta hakimin Ahmet Şık yada Nedim Şener’e “Bunları da çıkınca kitap yaparsınız…” demesi sanki çıkacaklar da ertesi gün masa başına oturup kitap yazmaya başlayacaklar izlenimi vermişti herkese. Oysa Hrant Dink davası sonrası savcı ve hakimin açıklamalarını okuyunca birilerinin bizlerle alay ettiğine inanmaya başladım.

Sadece onlar mı, AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan bizimle alay etmiyor mu? Bir başbakan düşünün, bütün siyasi yaşamını, bugünlere gelmesini dini siyaset yapmaya adasın ama Türkiye’ye demokrasi getirmeye adasın kendini, evrakta sahtekarlık ve kalpazanlıktan suçlansın ama siyasi anlamda suçlanan başka partinin başkanıyla dalga geçsin yada geçtiğini sansın, siyasi görüşlerine ters gelse de “Avrupa Birliği’ne gireceğiz…” diye demeçler versin ama AB’nin gereklerini yerine getirmeyince onlara demokrasi dersi vermeye kalksın, 12 Eylül’ü yargılayacağını söylesin ama 12 Eylül darbesi hükümetinin YÖK Kurucu Üyesi yaptığı Vecdi Gönül’ü 2 dönem bakan yapsın (Daha önce bir yazımda Vecdi Gönül’ü 12 Eylül bakanı diye yazdım, Vecdi Özgül’le karıştırdım, özür dilerim), “Kürt açılımı yapacağız!..” dedikten sonra da nerede Kürt ve onların haklarını destekleyen sosyalist varsa içeri tıksın. Bu birileriyle yeteri kadar dalga geçme değil de nedir?

Geçen gün twittera bakarken sevgili Nedim Şener’in eşi Vecide’nin bir twitini okudum: “Bugün arabamızı servise götürdüm. Kızıma söyleyince, “Anne bizim şoför cezaevinde. Kim götürecekti” yanıtını aldım!..”

Bunu okuyunca çocukluğuma gittim hemen, babam tutuklandığında bana yaşatılanlar geçti gözümün önünden. Komünist olmanın tutuklanmanın ne olduğunu, nasıl bir suç olduğunu 4 yaşımda sünnet olurken öğrendim. Sonra ilkokul öğretmenimden, mahallenin cadaloz bir komşusundan, ortaokul öğretmenimden baskısı ağırlaştırılarak öğrendim.

Okul ve mahalle dışı, mecburi olmayan arkadaşlarım vardı, Hayrettin ve Emre Belli, Zeynep-Mehmet Altan, Aslı Öymen, Alev Soysal, Ilgın Su, Suphi İleri, Işık-Sönmez Baykurt, Mehmet Nazım Ran, Dürnaz Akşit, Oya Baştürk gibi aklınıza gelebilecek onlarca isim. Vecide’nin yazısını okuyunca saatlerce düşündüm, yukarıda saydığım kişilerle biz çocukluğumuzda yada gençliğimizde babalarımızın yada annelerimizin tutuklanışlarını, öldürülüşlerini, yakılışlarını hiç konuşmamışız, birbirimize dert yanmamışız. Hep yaşımıza uygun ne yapmamız gerekiyorsa onu yapmışız, yaşamın devam ettiğini faşizme inat bir şekilde sürdürmüşüz. Hem de gençliğimizde yüzde 90’ımız kendimize göre siyasetin içine girmişiz.

12 Mart darbesinden sonra 14 yaşıma 3 ay kala İngiltere’ye okumaya gittiğimde benimle aynı şehirde okuyan Akile Gürsoy vardı. Celal Bayar’ın torunuydu ve aynı bize yapılan baskılardan dolayı yurtdışında okumak zorunda kalmıştı 1 yaş büyük ablası Emine’yle. 1,5 yıl Akile’yle 10 dakika bile siyaset konuşmadık, babalarımızın, dedelerimizin anılarını anlatmadık birbirimize ama O acemiliğim döneminde neredeyse bütün hafta sonlarını yaşıtı arkadaşları yerine benimle geçirdi. İngiliz bir velim vardı ama ben sıkıştığımda onu arardım. O dönemde kimse beni O’nun kadar iyi anlayamazdı, 10 yıl arayla aynı şeyleri yaşamıştık.

İşte “Anne bizim şoför cezaevinde” beni kendi çocukluğuma götürdü. Bizimle alay ettiğini sananlarla bir çocuk ancak bu kadar güzel alay edebilirdi. Yarın en büyük isteğim bu davada tahliyelerin olması ama yaşadığım pratik bana hâlâ birilerinin bizimle alay edeceğini söylüyor.

Farkına varamadıkları bişey var ve asla farkına varamayacaklar, biz onlarla çocukluğumuzdan beri dalga geçiyoruz. “Anne bizim şoför cezaevinde”