UĞUR MUMCU’NUN BAŞPARMAĞIN ORTA PARMAKLA İŞARET PARMAĞI ARASINDA DOLAŞMASI ÖYKÜSÜ…

UĞUR MUMCU’NUN BAŞPARMAĞIN ORTA PARMAKLA İŞARET PARMAĞI ARASINDA DOLAŞMASI ÖYKÜSÜ…

6 yada 7 yaşlarındaydım, o zamanlar arsalarımız vardı oynamak için. Brezilyalar futbolu kumda, biz beton gibi toprakta öğrenirdik. Bigün bir el hareketi görmüştüm. Yaşın getirdiği merak, hemen eve geldim, annem mutfakta yemek yapıyordu. Başparmağımı işaret parmağıyla orta parmağımın arasına sıkıştırıp, bileğimi de annemin burnunun dibine yukarıdan aşağı, aşağıdan yukarı sallayarak, “Anne bu ne demektir?” dememle öyle bir bakışla karşı karşıya kaldım ki, kendimi yaramaz kedi gibi yatağın altına atmam bir oldu.

Aradan yıllar geçti, Uğur Mumcu’nun “Sakıncalı Piyade” kitabını okumuş, oyununu da seyretmiştim. Kitaptan bir bölümü aktarmak istiyorum size:

Dev-Genç davasına tanık olarak bir ülkücü çağırılmıştı. Ülkücü öğrenci, salona girmeden, kapı aralığından, sanık sandalyelerinden gördüğü Dev-Genç eski başkanlarından Atilla Sarp ve aynı örgütün genel sekreterlerinden Ruhi Koç’a, mahalle çocuklarının sık sık başvurduğu bir el hareketi ile, siyasal eleştiride bulunmuştu. Tanık, bu el işareti İle görüşünü bildirdikten sonra, ifade verip salondan uzaklaşıyordu ki, Atilla Sarp söz istedi.

Mahkeme Başkanı Ali Elverdi irkilmişti. Duruşma yargıcı Albay Mehmet Turan, Atilla Sarp’a söz verdi. Sarp, ağır ağır mikrofona yaklaştı. Olanca kibarlığı ile sözlerine başladı:

—Biz burada, eylemlerimizin hesabını veriyoruz, savunmalarımızı yapıyoruz.

Elverdi, Sarp’a hak verdiğini belirten baş hareketleriyle konuşulanları onaylar gibi gözüküyordu. Atilla Sarp, ağır ağır konuşmasını sürdürüyordu:

—Biraz önce dinlediğimiz tanık, salona girerken, bizlere bir el işareti yaparak, burada, tekrarından utandığım bir söz attı.

Ali Elverdi, kaşlarını, çatıyordu. Sarp ağır ağır konuşuyordu:

—Bu işaretle bize hakaret ettiğini sanıyor. Mahkemenin bizi bu hakaretlerden koruması gerekir. Çünkü burada elimiz kolumuz bağlıdır.

Elverdi, yine hak veriyordu. Ne olduysa, Atilla Sarp’-ın son cümlesinde oldu.

Atilla Sarp sözlerini bitirince, Elverdi, haykırarak yerinden fırladı:

—Defol, atın dışarı.

Mahkeme Başkanı Ali Elverdi’nin bas bas bağırmasına yol açan sözler şöyle bitmekteydi:

—Devrimciler, zaman zaman yenik düşebilirler. Fakat tarih göstermiştir ki, devrimciler faşistlere işte böyle geçirmişlerdir.

Atilla Sarp, bu sözleri söylerken, sol elini yumruk yapıp, sağ elinin avucuyla yumruk yaptığı elinin yan tarafına, başparmak ile işaret parmağının birleştiği yere birkaç kez vuruyor ve bağırıyordu:

—Devrimciler faşistlere böyle geçirmişlerdir. Salonda bir Elverdi’nin bağırıp çağırışı, bir de Atilla Sarp’ın el şakırtıları duyuluyordu:

—İşte böyle geçirmişlerdir.

—Defool, atın şu komünisti, terbiyesiz.

Bu gergin siyasi ortamda neden mi yazdım bu yazıyı, ne bileyim, içimden geldi