BAŞIN SAĞOLSUN KENAN EVREN, 12 EYLÜL ÖLDÜ!..

BAŞIN SAĞOLSUN KENAN EVREN, 12 EYLÜL ÖLDÜ!..

Öyle bir gün geçirdik ki, ölen bir insana başsağlığı dilememi hoşgörün artık… 12 Eylül darbesinin faşist diktatörü Kenan Evren geçenlerde öldüğünde kısa bir not geçmiştim “Seni 7 haziran gecesi öldüreceğiz…” diye. Öldürmek bize yakışmaz biliyorum ama zaten bizim de yapacağımız o yerleşmiş faşizmi öldürmekti, yapacağımız bugüne değin kimsenin kaldırmadığı % 10’luk barajdı ve dün gece bunu yaptık.

Gerek 68 kuşağı, gerek bizim kuşağın söylediği bişey vardır. “Biz göremeyeceğiz ama çocuklarımız görecek…” diye. Esasında ben bu söylemi babamdan da duyardım hep, anlayacağınız bütün demokratların ağzına pelesenk olmuş ve deyimleşmiştir bu deyiş. Ama bu kez faşizmin yıkılışını hep beraber gördük, yaşayan bütün kuşaklar gördü.

Bu savaşımı hep beraber verdik, neredeyse dalya diyecek, 100 yaşına girecek Vedat Türkali bize destek verirken, 68 kuşağından Ertuğrul Kürkçü omuzladı bu mücadeleyi. Benim kuşağımdan Saruhan Oluç Antalya’yı sırtlarken genç kuşaktan eşgenel başkanlarımız Figen Yüksekdağ ve Selahattin Demirtaş başı çekti.

Ne yalan söyleyeyim bizden sonraki nesillerde bizde olmayan bir sabır var. Bunca yılın savaşımıyla mı kazandılar, yoksa onlarda böyle bir gen mi var anlayamadım ama Diyarbakır mitinginde yaşananlar 80’lerde yaşansaydı biz kitleye hakim olamazdık diye düşündüm seçim saati bitene kadar. Biz kitleye sahip olamazdık da kendimiz uslu mu dururduk, 78 kuşağından 1 kişinin bile evet diyebileceğini sanmıyorum. Sadece o duruştan bile 500 bin artmıştır oyumuz, Kürtler savaşçı olmadıklarını, gerçekten barış istediklerini kanıtladılar o gün seçim bitene kadar.

Demokrasi elbette bir gecede gelmiyor ama 7 Haziran seçim sonuçları bunun yolunun açıldığını gösterdi bize. Türkiye’nin demokrat oyları birleşti, bütünleşti dün gece. Kürtler sırtladı bu savaşımı, devrimciler, sosyalistler, Marksistler hiç tartışmasız kaynaştılar ve bu barış savaşının artık topyekün beraber verileceğine karar verdiler. Kim ne derse desin sosyal demokratların ciddi bir kısmı destekledi bu barış savaşını. Daha önce bizi desteklemeyen Kürtler artık yanımızda yer aldı.

Yanlış duymadınız, dün gece hep beraber tarih yazdık, 12 Eylül anayasasını tarihe gömdük. Dünkü seçim bir mucize gibiydi çoğumuz için, 6 hristiyan kardeşimiz girdi meclise, çingene arkadaşımız mecliste artık. İş Bankası yayınlarının yıllar önce yayınladığı 4 ciltlik ilk gizli meclis tutanakları geldi aklıma. Onları karıştırırdım keyifle yıllar önce: Kürdistan milletvekili sözü aldı, Lazistan milletvekili kürsüye çıktı, diye satırları okur ve bunları tekrar yaşayıp yaşayamayacağımız sorardım kendi kendime.

İşin ilginç yanı bu dediklerim cumhuriyetten önceki mecliste olan şeyler, yani biz hep cumhuriyeti demokrasi sanmışız ya, öyle kandırılmışız ya bugüne değin, cumhuriyetle beraber tam tersi olmuş, karabasanlar çökmüş üstümüze.

Hoş geldin yeni Türkiye, hoş geldin faşizme dur diyen güzel insanlar, işte şimdi başlıyor artık ikinci yarı. Slogan kendini kanıtlar mı demeyin, dün “Faşizme karşı omuz omuza” sloganı kanıtladı kendini, o kadar çok söylemişiz ki bu sloganı artık kendi de duramadı ve omuz omuza verdirtti bizi. Sırada çok şey var, bu meclis seçim yasasını değiştirecek, partiler yasasını değiştirecek, dün gece 12 Eylül yasası öldü artık.

Yarın akşam “Aziz Nesin 100 yaşında Sergisi”ne gidiyorum Istanbul’a. Bütün gönül rahatlığımla fısıldayacağım babamın kulağına, “Babacığım, biz dün faşizmi yıktık…”diye…