EROL’LA AYNI KOĞUŞTA…

EROL’LA AYNI KOĞUŞTA…

Bu yazıyı 11 günlük saçma sapan tutukluluk zamanımda içeride yazmıştım ama yayınlama fırsatım olmamıştı. O günlerin kısa bir anısı olarak yayınlamak istedim.

Büyük bir olasılıkla birçok insan bizim cezaevi halimizi merak ediyordur. İkiz kızlarım kaynatıyorlardır “Babam şöyle yapıyordur, böyle yapıyordur…” diye. Eşim ayrı bir telaş içindedir, oğlum bütün işler ona kaldı diye yayıneviyle cezaevi arasında gidip geliyordur.

Bu her içeri girenin ailesi için geçerlidir, bizler de farklı durumda değiliz aslında. Amam esas olan, aynı davadan yargılanıp da birbirini fazla tanımayan bizlerin nasıl anlaşacağı durumudur. Bunu kimse merak etmez, mesela ben daha önce bisürü eylemde beraber olduğum, kimi yazılarını okuduğum ama çok samimiyetim olmayan Erol’la aynı koğuşta ne yapacağım. Bu onun için de geçerli.

Bu ne benim ne de Erol’un ailesinin aklına gelmediği için bu sabah koğuşta yaşadığımız bir olayı anlatacağım. Bu arada yaşımdan dolayı da koğuşun gizli ağasıyım, yaşımdan dolayı bişey yaptırmıyorlar bana. Sadec bir kez herkes odasına çekilince bardakları yıkayabildim, çünkü genç bir delikanlı bulaşıkları da odasına götürüp yıkıyor.

Aynı hizada değişik odalarda kalıyoruz, Erol’la uyanma saatlerimiz aynı, doğal olarak havalandırmaya çıkış saatimiz de aynı. Sabah günaydınlaştık, haberleri dinlemeye çalışıyoruz daha çok dini ve müzik yayınlarını veren radyodan. Sanırım frekansları daha kuvvetli. Bu arada kahvaltı saati yaklaştı, havalandırmanın ortasında mazgal var ve Erol oraya çömeldi.

Erol bulaşıkları yıkayacak, diğer arkadaş sıcak suyu leğene döktü. Erol eline de su istedi, mazgalda ellerini yıkayacak. Yanlış anlamadınız, Erol bulaşıktan önce ellerini yıkayacak. Türkiye’de bikaç şehir olmak üzere İngiltere, İskoçya, İsviçre ve Fransa’da bekar yaşadım. Yaşamımda bulaşıktan önce ellerini yıkayan ilk kez Erol’u gördüm.

Aklıma hemen alışverişlerim geldi. Eşim liste yapar verirdi, esasında bu listenin pek anlamı yoktur, çünkü alışveriş merkezine gittiğinizde eve telefon açarsınız ve unutulanlarla o liste en az 2 katına çıkar.

Erol bulaşıktan önce ellerini yıkayınca eşim Hilal’in bana kazık attığını çözdüm hemen. Çünkü her listede bulaşık tableti ve sabunu ayrı ayrı yazılırdı. “Neden” diye sorup kendisiyle “Cimri adam” tartışması riskine girmedim. Ne de olsa babamın adı cimriye çıkmışken bir de ben bu lakabı almayı riske edemem.

Sonra gözümün önüne ev ve yemek sonrası geldi. Hilal bulaşıkları makineye atmadan önce, süngere bulaşık deterjanı döküp onları yarı yarıya yıkıyordu. Çıktığımda daha dikkatli bakacağım, bulaşık makinesine atmadan önce sabunla yıkadığı bulaşıklardan önce de el sabunuyla ellerini yıkıyorsa yandım ben. Bir bulaşık için 3 değişik sabun, iflas dediğin böyle başlar.

Benim ikizler çocukken Sıvas’a köye gitmişler. Anneanneleri onları yıkayacak. Önce almış Manolya’yı, sokmuş banyoya, güzelimi kanırta kanırta yıkamış. Annelerinden bilirim, insan deri değiştirir onlar yıkadığında. Çıkmışlar banyodan, kayınvaldem nefes alıp Açelya’yı yıkayacak. Neyse girmişler banyoya, kayınvaldem “Abovvvv, senin saçın neye ıslak hele, terledin mi eşeğin sıpası…” diye diye yıkamış kızımı. Dışarı bir çıkmışlar ki Açelyamın saçları kuru, pis pis sırıtıp oyun oynuyor. Meğer kayınvaldem ikizlerimden Manolyamı 2 kez yıkamış.

İşte bizim de günlerimiz böyle geçiyor, bulaşık dışında bir sorunumuz yok.